1. دقت آشکارسازها یک پیش شرط مهم برای هشدار زمانی است که گاز سمی یا غلظت گاز قابل اشتعال به نقطه هشدار در تشخیص برسد.درست و به موقع ضامن ایمنی شخصی و تولید است.

2. دقت آشکارسازها به سنسورها بستگی دارد.در حالی که حسگرهای الکتروشیمیایی مورد استفاده برای اندازه گیری گازهای سمی مانند مونوکسید کربن و سولفید هیدروژن در اثر قرار گرفتن در معرض CO یا H2S فرسوده یا مصرف نمی شوند، اما زمانی که دیگر قادر به تشخیص گاز نباشند، در نهایت باید تعویض شوند.اگرچه حسگرهای CO و H2S ممکن است برای سال‌ها بدون از دست دادن حساسیت قابل توجه کار کنند، از دست دادن حساسیت در پایان عمر ممکن است ناگهانی باشد.قرار گرفتن اتفاقی در معرض مواد دیگر نیز ممکن است حساسیت را کاهش دهد.به عنوان مثال، بسیاری از حسگرهای الکتروشیمیایی می توانند به طور دائمی تحت تاثیر قرار گرفتن در معرض حلال های آلی و الکل ها قرار گیرند.قرار گرفتن در معرض متانول به خوبی شناخته شده است که بر عملکرد سنسورهای CO و H2S تأثیر می گذارد.

3. در حال حاضر، تمام آشکارسازهای گاز نتوانسته اند از اندازه گیری های نسبی خلاص شوند.به همین دلیل، دستگاه نیاز به نگهداری و کالیبراسیون به موقع دارد.تنها تحت هدایت صحیح سازندگان می توان صحت نتایج آزمایش را تضمین کرد.

4. برای تضمین عدم تجاوز خطای تشخیص در محدوده نرمال، لازم است مرتباً کالیبراسیون انجام شود.درست مانند ساعت ما، برای اطمینان از دقت زمان، کالیبراسیون را انجام خواهیم داد.از این رو، دقت آشکارسازهای گاز زمانی که نتایج تشخیص شامل ایمنی جان انسان باشد، بسیار مهمتر است.
در یک کلام، چه از دستگاه استفاده شده باشد یا نه، یا اگر از آن استفاده می شود یا خیر، بهتر است کالیبراسیون را مرتب انجام دهید تا از حداقل خطای نتایج و دقت بالا مطمئن شوید.
بنابراین، پیشنهاد می کنیم قبل از استفاده دستگاه را با گاز کالیبراسیون بررسی کنید تا مطمئن شوید که آشکارسازهای گاز عملکرد حفاظتی واقعی را دارند.